Επάγγελμα: Αγανακτισμένος Πολίτης/Κάτοικος

Τους έχουμε δει όλοι. Προνομιακός χώρος τους οι ζωντανές συνδέσεις πρωινών ενημερωτικών εκπομπών και κεντρικών δελτίων ειδήσεων. Δηλώνουν αγανακτισμένοι, οργισμένοι, αποφασισμένοι, ανυποχώρητοι. Άλλοτε με τον απλό και λιτό τίτλο του πολίτη, άλλοτε -συχνότερα- με τον δικαιωματικά εγκυρότερο του κατοίκου. Κατοίκου μιας περιοχής όπου "τρέχει" κάποιο ζήτημα της επικαιρότητας, μιας περιοχής όπου προχωρά μια επένδυση, γίνεται μια χωροταξική μεταβολή, υπάρχει ένα τοπικό πρόβλημα. Με το λαϊκίστικο πρόσχημα "δίνουμε φωνή στον πολίτη" το μιντιακό σύστημα μας κατακλύζει πολλάκις της ημέρας με δυσθεωρήτου ύψους ανοησίες και ασυναρτησίες, με παχυλή ασχετοσύνη και εύπεπτη ισοπέδωση. Όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν. Γιατί όχι; Άλλωστε στη χώρα όπου ανθεί και θάλλει η φαιδρά πορτοκαλέα "νόμος είναι το δίκιο(sic) του εργάτη". Και φυσικά του φοιτητή, του μαθητή, του συνδικαλιστή, του κατοίκου και δε συμμαζεύεται...

Οι πλέον μαχητικοί και αγανακτισμένοι (οι πλέον εύγλωττα γραφικοί θα έλεγε ο κακοπροαίρετος) δεν μένουν στα πλαίσια της μιας ή δύο ζωντανών συνδέσεων. Παρελαύνουν από πολλά αν όχι όλα τα δελτία, τα οποία συχνά φτάνουν και στα όρια του ξεμαλλιάσματος για να τους φιλοξενήσουν prime time. Οι πλέον εκπαιδευμένοι και κατάλληλοι δεν επαναπαύονται καν στα πλαίσια των δελτίων και των ενημερωτικών πρωινάδικων, δεν τους αρκούν τα "δέκα λεπτά δημοσιότητας". Φιλοξενούνται σε στούντιο αμφιβόλου ποιότητας αλλά υψηλής απήχησης ενημερωτικών εκπομπών, όπου κι επιτέλους δικαιώνονται. Εκεί πια μπορούν να εκλύουν άνευ εμποδίων και περιορισμών την ασχετοσύνη και την επιτήδεια αγανάκτησή τους, που προφανώς τους δίνει αφεαυτής δίκαιο.

Πόσο αγνοί και αθώοι είναι; Πόσο ανεπιτήδευτη και πηγαία είναι η αγανάκτησή τους; Πόσο ανιδιοτελή και διαφανή τα κίνητρά της; Πολύ λίγο φοβάμαι και πια μόνο κάποιος υπερβολικά αφελής δεν βλέπει το προφανές. Έπρεπε  να καταλήξουμε στη σύλληψη επί εγκληματική δράσει μιας επαγγελματία "αγανακτισμένης κατοίκου" του πολύπαθου Αγ. Παντελεήμονα για να καταπέσει και το τελευταίο φύλλο συκής όλου αυτού του φυράματος. Όχι φυσικά πως όλοι οι ξανά και ξανά φερόμενοι ως αγανακτισμένοι κάτοικοι ή πολίτες εμπλέκονται σε εγκληματικές δραστηριότητες. Κάθε άλλο. Χρησιμοποιούν όμως όλη τους αυτή την δραστηριότητα για να προκαλούν κατευθυνόμενες εντυπώσεις που εξυπηρετούν πολιτικές ή ίσως μικροπολιτικές σκοπιμότητες από τις οποίες ωφελούνται ευθέως ή κατ' αντανάκλαση οι ίδιοι.

Έτσι εκτός από την, πανταχού παρούσα στον Άγ. Παντελεήμονα και τις βραδυνές εκπομπές συχωρεμένων καναλιών, κ. Σκορδέλη, είχαμε νωρίτερα γνωρίσει τους αγανακτισμένους κατοίκους του Βοτανικού, που κατά σύμπτωση την επόμενη εβδομάδα γίνονταν αγανακτισμένοι κάτοικοι της Κυψέλης και την μεθεπόμενη κάποιας άλλης περιοχής -εισάγοντες νέο όρο στην ανθρωπογεωγραφία, τον "μεταφερόμενο κάτοικο". Αργότερα είχαμε και τους αγανακτισμένους κατοίκους της Κερατέας που μετελαμπάδευσαν την φλόγα της επανάστασης στους αγανακτισμένους κατοίκους της Ιερισσού κι έφτασαν αμφότεροι να εξεγερθούν κατά της οργανωμένης πολιτείας και να καταλήξουν κάποιοι από τους δεύτερους υπόδικοι για βαρύτατα αδικήματα. Συμπτωματικά σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις πρωταγωνιστές αυθόρμητα αγανακτισμένα στελέχη συγκεκριμένου κόμματος, σε ρόλους υποκινητών και οργανωτών.

Ο τραγέλαφος αυτός συνεχίζεται σχεδόν καθημερινά, με κύρια ευθύνη κάποιων ανεύθυνων δημοσιογράφων, οι οποίοι ακούσια ή εκούσια γίνονται συναυτουργοί παραπληροφόρησης και πολιτικής σπέκουλας. Θα αναφέρω κλείνοντας μόνο μία εκ των πολλών αντίστοιχων περιπτώσεων. Επαγγελματικό στέλεχος κόμματος, επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης σε μείζονα δήμο της χώρας και πολιτευτής, όποτε χρειαστεί επιστρατεύεται ως πρόεδρος περιφερειακής ένωσης γονέων και κηδεμόνων για να παρέμβει σε θέματα παιδείας και να σχολιάσει -ανεπηρέαστος κι αντικειμενικός πάντα. Όποτε εμφανίζεται σε πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικούς σταθμούς η πολιτική του ιδιότητα αποκρύπτεται και μένει το προφίλ του αγανακτισμένου γονέα, πολύ πιο πιασάρικο και αποτελεσματικό είναι η αλήθεια.

Όλα αυτά δεν τα έγραψα γιατί είναι καινοφανή ή άγνωστα. Τα έγραψα για να ξέρουν όσοι τα πράττουν κι όσοι τους βοηθούν ότι και τι ρόλο παίζουν καταλαβαίνουμε και το πολυζεσταμένο πιάτο που μας σερβίρουν δεν το τρώμε.